جدید ترین معجزه قرآن رجعت

بنام خداوند بخشاینده و مهربان

احادیثی که اشاره رسولان ، در مورد رجعت است

در نهج البلاغه ترجمه آقای زمانی امام علی (ع) در ص 922 ميفرمايد  مردم نسبت به آنچه نميدانند مخالف و دشمن هستند

 (اين فرمايش امام علي (ع) را در نظر بگيريد و در مورد چيزي كه نميدانيد مخالفت نكنيد بلكه تحقيق كنيد تا حقيقت آنرا درك كنيد

امام علی (ع) ميفرمایند رجعت ، علم خاص و والايی است كه اكثر مردم قدرت درک و تحمل  آنرا ندارند (بحار الانوار جلد 53 )صفحه 74

در سايت تبيان در قسمت تاريخچه رجعت :

  اعتقاد به رجعت همزمان با نزول آیات قرآن در سوره نمل يا انبياء و چندين و چند آيه ديگر و سوره های مدنی بقره و نور و غيره دنبال شده است

 قرآن اين عقيده را تحت عنوان حشر و نشر مردگان برای پيروان خود بيان نموده یا زمانی که از هر امتی گروهی را برانگیخته و زنده میکنیم در حالی که در قیامت همه زنده میشوند

 پيامبر اكرم (ص) برای افرادی چون امام علی (ع)وامام حسين(ع)وعمار ياسر وسلمان فارسی ، آيات مربوط به رجعت را قرائت نمود البته در آن زمان حضرت محمد(ص) در بحث اثبات قيامت بودند و به مرور زمان ثابت كردند و اگر بحث رجعت ، زنده شدن پس از مرگ در دنیا قبل از قيامت را عنوان ميكردند ، مردم حتی نسبت به زنده شدن در قيامت هم بی توجه ميشدند و توان تحمل علم آن را نداشتند

 و دوازده امام تلاش برای حفظ عقيده قيامت میكردند و زمان تفسير رجعت نرسيده بود ولی اسم رجعت ( بازگشت به دنيا پس از مرگ ) را در احاديث متعددی اشاره و ثبت كردند

 مردم توان فهم رجعت را نداشتند ، حتی در دوران ظهور حضرت محمد (ص) مردم بت پرست بودند و به زنده شدن برای قیامت عقیده نداشتند در حالی که رسولان پیشین به قیامت اشاره کرده بودند

 در زمان امام علی (ع) به دليل عدم اطلاع خلفاء ( عمر ، ابوبکر ، عثمان ) از معارف دينی ، جلوگيری از احاديث شيعه و رجعت رواج يافت و رسول كشی و زنا و شرک جسم پرستی و دنیا پرستی بازشروع شد

 ولی تا آنجا كه شرايط اجازه ميداد امام علی (ع) سعی ميكردند روايات و احاديثی كه از حضرت محمد( ص )در تفسير رجعت وارد شده را به بعضی از اصحاب شرح دهند و برای مسلمانان بازگو نمايند و بصورت اشاره های مكرر اسم رجعت را وارد كردند ولی از توضيح كامل آن بدليل نقص علم اجتماع خود داری ميكردند

امام حسن (ع) بعد از شهادت امام علی (ع) مجبور به سکوت و بازگو کردن علمهای قابل فهم بودند ولی با این حال دنیا پرستان ایشان را محدود میکردند تا شیعه را از بین ببرند

 در زمان امام حسين (ع) هم زمينه بيان رجعت فراهم نبود فقط در كربلا در زمان تقابل دو گروه امام حسين (ع) برای دلجويی از اصحاب خود به نقل از جد بزرگوارش رجعت را مطرح نمود و به رجعت خود و يارانش بشارت داد كه پس از مرگ در دنيا باز زنده ميشوند

 اين وضيعت تا پايان عصر امام سجاد (ع) ادامه داشت با توجه به اختلافات و انحرافات خلفای غير خدا پرست، عمر، ابوبكر و عثمان ، و خستگی مردم از درگيری های داخلی و جو سازی های بنی اميه ، مردم از خاندان وحی و شيعيان فاصله گرفتند و گمان  كردند ائمه در وهم هستند و بخشی از احاديث رجعت را به فراموشی سپردند

 و در عصر امام باقر (ع) بدليل زمينه سازی های امام سجاد(ع) در نشر دين و آثار نهضت عاشورا و نفرت عمومی از حاكميت آن عصر، امام باقر (ع) با  بصيرت ، جنبش علمی را پايه گذاری نمود كه در زمان امام صادق (ع) به اوج رسيد ولی باز گروهی بنام قدریه ، به انكار عقيده ی رجعت پرداختند

 ولی صاحبان انديشه كه هميشه كم هستند رجعت را سفارش كردند ولی باز معتقدين به رجعت مورد آزار قرار ميگرفتند

 امام باقر (ع) به شاگردانشان سفارش ميكردند كه از بردن اسم رجعت خودداری نمايند و با احتياط از آن سخن به ميان آورند

 امام صادق (ع) هم نيز اعتقاد به رجعت را يكی از علمهای ويژه برای شيعه در آخرزمان معرفی نموند و از منكران آن بيزاری جستند ، زيرا اعتقاد به رجعت و زنده شدن پس از مرگ در دنيا ، شيعيان را در برابر ظلم متحد ميكرد و شیعیان از مرگ نمیترسیدند

و معتقدان به رجعت بعنوان مجرمان سياسی قابل تعقيب بوده و آنها را زندانی يا شهيد ميكردند به همین دلیل شیعیان را همیشه شهید میکردند چون شیعه از مرگ نمیترسید و با ناحق مخالفت میکرد و اگر گروهی از شیعیان با هم متحد میشدند ، انقلاب میکردند

  در زمان امام موسی كاظم(ع) از فشار و اختلاف مباحث فكری ،  كه در زمان امام صادق (ع) رايج بود ديگر خبری نبود

 و در زمان امام رضا (ع) مامون پس از تحميل مقام ولايت عهدی به ايشان جلسات بحث و مناظره تشکیل دادند ، امام هم از اين فرصت استفاده نمودند و يكی از مناظرات ايشان كه با مامون داشت بحث رجعت بود

 از امام جواد (ع) بدليل شدت اختلافات دستگاهای خلافت اثری در مورد رجعت ديده نشد ولی گروهی از شيعيان با تشويق ائمه ی معاصر كتابهای مستقلی را در مورد رجعت به رشته تحرير در آوردند

 امام هادی (ع) و امام حسن عسگری (ع) با توجه به اهميت و نقش رجعت در پايداری و استقامت شيعيان اين عقيده از قرآن را در قالب دعا و زيارتنامه بيان نموده اند

 و ائمه (ع) اعتقاد به رجعت را بصورت یک اعتقاد نهادينه ساخته اند

 ولی در مورد كميت و كيفيت یعنی علم کامل آن و زمان وقوع رجعت اطلاعات کاملی تا این زمان وجود نداشت که برای شما از احادیث و آیات توضیح میدهم

در نهج البلاغه ترجمه آقای زمانی در صفحه 59 امام علی (ع) ميفرمايند به خدا سوگند كه حقيقت را بشما ميگويم كارهای ممنوع به شما اعلام شده است و دستور خداوند پس از مرگ پيامبر (ص) قطع و بوسيله بشر ابلاغ ميگردد (دنيا پرستی و شرک تبليغ شده است ) و علم حق را بر علم محدود بشر تفسير و تفصيل ميكنند

در نهج البلاغه ترجمه آقای زمانی  در ص 273 امام علی (ع) ميفرمايند  اگر شما آنچه را كه از شما پنهان است و من ميدانم ، از آن اطلاع داشتيد سر به  بيابان ميگذاشتيد و بر ايمان خود گريه و زاری ميكرديد و از شدت غصه به سينه ميكوفتيد و اموال خود را بدون سرپرست رها كرده و ميرفتيد و جان خود را در راه خدايكه آنرا خلق كرده ، در خطر می انداختيد و آرزوی شهادت میکردید

 پس از تورات در زبور نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما وارث و جانشين  ميشوند

شهیدان زنده هستند و نزد خداوند روزی میخورند

در نهج البلاغه ترجمه زمانی صفحه 59 :امام علی (ع) ميفرمايند حق بيشتر در آن بخشی است كه با آن مخالفت ميكنید

 ( بدليل هوای نفس وافكار شيطانی و منفعت جسمی كه بر خلاف منفعت روحي است )

پس اگر رجعت را قبول نكنيد  چيزی از عدالت خداوند را درک نميكنيد و طبیعت ظالم به نظر میرسد

آيا شما با اين تفكر که اشرف مخلوقات فقط یک بار به دنیا می آید ، به عدالت و توانایی و محبت خداوند شرک نياورده اید و آيات را زير سوال نبرده اید و خداوند را محدوده نكرده ايد؟

آیا شما باور دارید کافرین و شهیدان در برزخ منتظر هستند تا قیامت شود و در کنار هم هستند و زندگی برزخی را درست میشناسید با سند روشن؟

عقیده به زنده بودن در برزخ از وراء به وجود آمده و برزخ فاصله بین زندگی ها است که حساب کتاب هر روح در یک جسم انجام میشود

 (سايت تبيان )برگرفته از احاديث ائمه ع : رجعت تجلی قدرت پروردگار است.

امام صادق (ع) ميفرمايد : هركس رجعت و ازدواج موقت را قبول نكند از شيعيان ما نيست

امام صادق ع ميفرمايد : دين يا همان علم از خصلتی به خصلتی ديگر تحول می یابد و اگر از ابتدا كامل بود مردم آن را نمی پذيرفتند

امام علی (ع) ميفرمايند : خداوند همه پيامبران و رسولان را از آدم تا خاتم زنده ميكند و من بازگشت در پی بازگشت و رجعت در پی رجعت خواهم داشت و صاحب يورشها و انتقامها هستم ( در كل تاريخ) میتوانید در اینترنت جستجو کنید

كتاب شيعه و رجعت ص 140 امام باقر(ع) فرمودند جبرئيل اينگونه آيه را بر محمد (ص) نازل فرمود : هر كس چشنده ی مرگ است و زنده خواهد شد و امام باقر (ع) فرمود : بنابر اين آيه شريفه هيچ نيكوكار و بد كاری نيست مگر آنكه باز در دنيا زنده خواهد شد و قبل از قيامت از عذاب نزديكتر درزنده شدن در دنيا امتحان خواهد شد باشد که بازگردند

شيخ حسن بن سليمان از كتاب خطب امير المومنين علی (ع) در صفحه( 44) از آن حضرت نقل كرده است كه ايشان فرمودند

 فهم نميكند احاديث ما را مگر قلعه های حصين يا سينه های امين يا عقلهای متين و با ايمان

و فرمود تعجب نميكنم از اين كه كسی که مرده است چندین زنده شود و به جنگ مشغول شود ، بحق خداوندی كه دانه را شكافت و گياه را با آب زنده کرد و خلايق را خلق فرمود

در دنیا دیده میشود که گیاهان پس از مرگ زنده میشوند و با آب زنده میشوند و شباهت زنده شدن گیان و انسان در رجعت است

اندام انسان هم همانند گیاه رشد میکند ، مانند مو ، ناخن ، استخوان ، دندان ، پوست ، و غیره که در نهایت تبدیل به خاک میشوند ، هم گیاهان و هم انسان

هر دو به خواب میروند ، بچه دار میشوند ، میوه ای که در گیاهان بوجود میآید همانند نوزاد است

گیاهان و انسان هر دو از خاک و آب خلق میشوند

این اشاره از قرآن است آیا زنده شدن پس از مرگ در دنیا همانند گیاهان را درک میکنید؟

لطفا به احادیث رجعت (7) توجه بفرمایید